Recensies

Recensie  : Post voor mevrouw Bromley

“But where the dead leaf fell , there did it rest.”

Titel :                        Post voor mevrouw Bromley
Auteur :                    Stefan Brijs 
Uitgeverij :               Atlas Contact - Amsterdam/ Antwerpen
Pagina's :                   512
Uitgegeven :              September 2013 ( 11de druk )
Genre :                      Roman

Augustus 1914.  John ,  een jonge student die dol is op de Engelse literatuur , was aan het lezen in Paradise Lost toen zijn goede vriend Martin Bromley aankondigde dat de oorlog was begonnen. Martin - die een vechter genoemd mag worden - was klaar om zich aan te melden als  soldaat.  John daarentegen was klaar om aan zijn studies te starten aan de universiteit. De oorlog was aan de gang. Duizenden soldaten aan het front , waaronder  Martin Bromley ,  vechten voor hun vaderland . John die volop bezig is met zijn studies voelt zich niet genoodzaakt zich aan te melden in het leger. Op straat wordt hij dagelijks uitgemaakt voor lafaard , zelfs van Mary Bromley krijgt hij geen steun.  Maar dan sterft zijn vader , een beurs voor het volgend academiejaar zit er ook niet in. Zijn laatste optie : zich aanmelden als soldaat. 6 maanden opleiding staan hem te wachten.  En nadien … vechten aan het  front. John die veel capaciteiten heeft wordt al meteen tot bediende verkozen en later tot soldaat- korporaal. Zijn doel ? Martin Bromley terugvinden en afwachten tot deze hele oorlog eindelijk stopt.

De Eerste Wereldoorlog. Iedereen probeert zich wel eens om deze erge , gewelddadige strijd voor ogen te brengen. Maar makkelijk is het niet. Ik ben 17 jaar oud en wist tot voor kort niet hoe erg deze strijd ooit was. Stefan Brijs , auteur van het boek Post voor mevrouw Bromley , heeft me laten kennis maken met deze oorlog.  Stefan Brijs ( 1965 ) is een gerenommeerd Belgische auteur die vooral bekend staat voor zijn aangrijpende romans. Zo schreef hij al verschillende romans waaronder Twee levens , Arend , De engelenmaker en Verhalen van het Pajottenland. Zijn manier van schrijven vind ik absoluut prachtig! Ik kijk alvast uit naar zijn volgende roman.

Het verhaal werd verdeeld in 2 grote delen : ‘ het Thuisfront ’  en ‘het Westfront ’ . Het Thuisfront ( het eerste deel ) illustreert het dagelijkse leven van de Engelse bevolking vanaf dat de Eerste Wereldoorlog uitbreekt. Deel 1 is wat langer dan het deel 2 maar is absoluut niet saai. Het eerste deel  is absoluut vereist om van het verhaal een eenheid te maken. In het Thuisfront kom je in contact met de Engelse cultuur en het leven daar. Het geeft je een uitgebreide basis over welke impact de oorlog had op het thuisfront. Stefan Brijs heeft de meeste spanning wel in het tweede deel verwerkt. In dit deel word je geconfronteerd met de gebeurtenissen aan het front en deze  slepen je terug mee naar die periode.

Ik vond het boek Post voor mevrouw Bromley van Stefan Brijs een prachtig en aangenaam boek om te lezen! Romans zijn mijn favoriete boeken maar een roman rond de Eerst Wereldoorlog had ik nog nooit gelezen. Toen ik eerst de cover van het boek bekeek en de achterflap las, vermoedde ik wel dat het een oorlogsboek ging zijn maar ik verwachtte niet dat ik zo geconfronteerd ging worden met de gruwelijke gebeurtenissen aan het front. De achterflap van het boek verraadt heel weinig over het verhaal en dat vind ik zeer goed. Je weet dus niet goed wat je te wachten staat. Boeken dienen spanning , nieuwsgierigheid en verlangen naar het volgende hoofdstuk uit te stralen. De hoofdthema’s van deze roman zijn duidelijk moed , lafheid , vriendschap , verlangen , gemis , liefde en hoop. Om te gaan vechten aan het front moet je iemand zijn die van veel moed getuigt. Je moet  iemand zijn die niet bang is om te sterven wanneer een hele groep vijanden op je afkomt. Al gauw vertrekt Martin naar het front.  Duizenden soldaten worden in dit boek vereerd als moedige en dappere helden die strijden voor hun vaderland. Ik had verwacht dat John samen met Martin naar het front zou vertrekken maar pas in het midden van het boek bleek hij de knoop te hebben doorgehakt. Ik denk dat het  een bewuste keuze was van de auteur. Hij maakt de lezers namelijk nieuwsgierig , hij zorgt voor spanning. Tijdens dat ene jaar dat John studeert komen ook enkele hoofdthema’ s aan bod. Gedurende heel deze tijd groeit hij steeds meer naar Mary toe en verlangt hij ook veel naar haar liefde ook al blijkt deze later in het verhaal niet wederkerig te zijn. John verlangt in die periode ook naar enig teken van leven van Martin. Martin is altijd als een kleine broer voor hem geweest. Ze hebben zoals elke broers goede en slechte momenten beleefd maar bovenal is hij Martin graag blijven zien. De hoofdthema’s die aan bod kwamen liggen ook binnen mijn eigen leefwereld waardoor ik mezelf vaak kon identificeren met  verschillende personages waaronder John en mevrouw Bromley . De manier van denken van John kwam soms overeen met die van mij. Moest ik een jongen zijn en de oorlog breekt uit dan zou ik reageren zoals John reageerde. Ik zou mijn studies voorrang geven en pas gaan strijden om me te wreken op de dood van mijn vader. Een ander thema dat ik toepasselijk vind voor deze oorlogsroman is drama. Er gebeuren sommige gruwelijke dingen in het boek zoals de dood van zijn vader , soldaten die overal worden neergeschoten en dergelijke. Als je als soldaat je vriend-soldaten voor je ogen ziet ontploffen of neerschieten is dit een enorme shock! 

Passages in het boek die mij echt aanspraken waren deze aan het Westfront. Stefan Brijs beschreef zeer goed de situaties in de loopgraven en aan het front. Ik kon me werkelijk iets voorstellen bij het lezen van deze delen. Wanneer je leest hoe het voelt om langs alle kanten om je heen bekogeld te worden maakt dat wel een indruk op je. Je voelt dan net wat de soldaten op dat moment voelden : angst , vrees , haat en wanneer je opperhoofd in het midden van het gevecht blijft staan zonder te bewegen gaan er zoveel dingen door je hoofd. In een paar seconden denk je na over hoe een kogel binnen enkele zinnen zijn lichaam zal binnendringen maar tegelijkertijd wens je dat  het niet gebeurt. De auteur maakte de roman daadwerkelijk spannend en intrigerend voor de lezers.  Stefan Brijs heeft zich duidelijk goed voorbereid en enorm veel informatie over die gruwelijke periode opgezocht om tot dit fantastisch boek te komen! Sommige deeltjes waren schokkend en eng maar dit zorgt er net voor dat je boek krachtig en realistisch wordt. Een oorlogsroman dat amper beschrijvingen maakt rond het gebeuren aan het front trekt minder de aandacht van de lezers. De Eerste Wereldoorlog was zeer schokkend maar niet iedereen staat daarbij stil. 

Theaterrecensie : "Tailleur pour Dames"

Toneelgroep Tros

Op  vrijdag 20 maart 2015 trok ik samen met mijn mama naar Den Blank te Overijse om het toneelstuk ‘Tailleur pour Dames’ bij te  wonen. Tailleur pour Dames is een hilarische Vlaamse komedie die gebaseerd is op het bekendste theaterstuk van de Franse dramaturg Georges Feydeau. Dit toneelstuk werd geregistreerd door Olivier Dewit en gepresenteerd door Toneelgroep Tros. De hoofdrol werd vertolkt door Dimi Van de Schoot die de rol van dokter Moulineaux speelde. Tegelijkertijd moest hij zich tijdens het toneelstuk ook inleven als een vooraanstraande kleermaker ( ‘ tailleur’ ). Zijn vrouw Yvonne Moulineaux werd gespeeld door Isabelle Hardy. Zij vertolkte een kleinere rol. Bassinet (Morgan Bogaerts) , Suzanne Aubin ( Hilde Tastenhoye ), Anatole Aubin en Madame Aigreville (Myriam Vandervaeren) geven regelmatig de repliek aan de hoofdrolspeler. De butler , Etienne ( Stijn Vandendael ) zorgt in deze komedie dat alle scenes vlot in elkaar overlopen. Etienne mag absoluut een komisch personage genoemd worden met een hoek af. Pomponette ( Bea Vanderlinden ) en Rose ( Silke Steyaert ) vullen het gezelschap aan met een kleinere maar niet onbelangrijke rol. De cast van Toneelgroep Tros bracht het toneelstuk op een zeer humoristische en overtuigende manier over!

Het decor – de muziek

Met welgeteld 7 witte deuren, 1 sofa en een bijzettafeltje wordt het stuk op een schitterende manier voorgesteld. Het toneelstuk speelt zich af bij dokter Moulineaux thuis en  in zijn zogenaamd naaiatelier. Tijdens de voorstelling was er minder aandacht voor belichting en voor muziek. Het spel van de acteurs was het belangrijkste. Wanneer het stuk zijn climax bereikt, wordt een levendig fragment muziek aangeboden waarop de acteurs heel heftig op bewegen. De instrumentale muziekbegeleiding, weerklinkt erg kort maar krachtig.

Tailleur pour Dames

Dokter Moulineaux is een rijke dokter die een gezellig leven leidt. Als dokter wordt hij vaak  uitgenodigd op feestjes en dan is het ideaal om zijn minnares mee te vragen. Nadat zijn minnares op een avond niet opdook komt hij vroeg in de ochtend thuis terwijl zijn vrouw , Yvonne , hem al op wacht. Yvonne begint van alles te vermoeden maar weet niet meer wat te denken van haar ( zogezegde ‘trouwe’ ) echtgenoot dus roept ze haar moeder erbij. Moulineaux gaat alles uit de kast halen om zijn situatie met zijn maîtresse te redden. Zijn vriend Bassinet  , Etienne de butler , zijn minnares Suzanne en  haar man Theo ( die een affaire heeft met Rosa ) proberen zich in bochten te wringen om de schone schijn te behouden. Zo zal dokter Moulineaux op een  nieuw afspraakje met zijn minnares weer in nesten komen te zitten waardoor hij zich gedurende een hele tijd als ‘haute couture’ kleermaker zal moeten voordoen.  Dit toneelstuk geeft het publiek een kijkje achter de schermen van een burgerlijk huishouden waar er heel wat ontrouw en winstbejag is. Hierdoor ontstaan er heel wat leugens , grappige misverstanden en fantastische persoonsverwisselingen.

Tailleur pour Dames is  gebaseerd op het toneelstuk van Georges Feydeau die dit schreef in 1886. Het was voor hem ( Feydeau ) een manier om zich af te zetten tegen de verveling van de toenmalige “ haute bourgeoisie”. Regisseur Olivier Dewit transformeerde Feydeau’s stuk tot een modernere en hilarische versie. 

Persoonlijke mening over het toneelstuk 

Ik ga niet vaak naar een toneelstuk kijken maar ik moet zeggen dat dit stuk mij heeft overtuigd om nu meer toneelstukken bijwonen. Het was een hilarische komedie die mooi gespeeld werd door de acteurs. Soms vond ik het wat overdreven maar dat was ook het doel van de regisseur , om het overdreven en extra grappig over te brengen. Het was dan ook een toneelstuk ‘met een hoek’ af ! Dokter Moulineux , Bassinet en Madame Aigreville verdienen van mij de prijs van beste acteur van dit stuk. Ze kwamen zeer overtuigend over en je zag dat ze zich bijzonder graag en vlot inleven in hun vertolkte personages. Het toneel typeert overspel in onze huidige maatschappij. Het decor vond ik eenvoudig maar zeer functioneel. Het bewijst dat je met weinig materiaal ook veel kan bereiken. Op het einde van het toneelstuk speelde er gedurende enkele minuten een muziek fragment  af en hierop bewogen de acteurs zich snel van hier naar daar op het podium. Ook hier was het hilarisch en lekker overdreven.  Dit laatste fragment maakte het echt af! Tailleur pour Dames krijgt van mij een 8/10!  Ik genoot van mijn culturele uitstap.